Saturday, January 16, 2010

پس برف!

هوا نسبت به قبل گرمتر شده.

برفها آب شدن و خاک تیره دوباره داره خودنمایی می کنه.

جای پاها روی برف سفید جای خودشون رو به ردّ گِل آلود کفشها دادن.

هرچقدر که سفیدی برف آرامش بخش و شادی آوره، این گِل و شُل و تیرگی خاک تو ذوق میزنه و یه جورایی حال آدمو می گیره، مثل وقتی که مست باشی و بخوای با یه موزیک حسابی از حالت لذت ببری و بعد مامانت یهو بیاد تو، بشینه و بخواد راجع به برنامه های آینده ات باهات جدی صحبت بکنه...

«بوک عقیده داشت که اگر برف تمام نشده بود، کوکی خودکشی نمی کرد. ولی رسیدن بهار و ظاهر شدن برهنگی خاک که از همه طرف بالا می آمد، روحیۀ او را خراب کرده بود.» خداحافظ گاری کوپر» نوشته رومن گاری، ترجمه سروش حبیبی، صفحۀ ۱۵)

شنبه ۲۶ دی ۱٣۸۸

No comments: